ΗΡΘΕ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΥΟ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΤΩΝ, ΤΟΥ BLOG ΜΑΣ ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ!

Με Εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Επικοινωνίας των παιδιών με τον Γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια, η Ενημέρωση του και η Χορήγηση Εγγράφων που αφορούν το παιδί που φιλοξενείται σε παιδικό ή βρεφονηπιακό σταθμό. 

Το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης έκανε δεκτή πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη για τα δικαιώματα των φιλοξενούμενων παιδιών σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, των οποίων οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση ή είναι διαζευγμένοι και δεν ασκούν από κοινού την επιμέλεια του τέκνου τους.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης για τα Δικαιώματα των Παιδιών - φιλοξενουμένων σε παιδικό ή βρεφονηπιακό σταθμό των οποίων οι γονείς είναι σε διάσταση ή είναι διαζευγμένοι. (Κάντε κλίκ είναι σε μορφή PDF, κάνετε λήψη και χρησιμοποιήστε την).

Ο Συνήγορος του Πολίτη, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του ως Συνήγορος του Παιδιού, εξέτασε σημαντικό αριθμό υποθέσεων σχετικά με προβλήματα που δημιουργούνται σε δημοτικούς και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς και αφορούν την αντιμετώπιση των γονέων που δεν ασκούν την επιμέλεια των τέκνων τους.

Για τον λόγο αυτό ζήτησε από το Υπουργείο Εσωτερικών να εκδώσει εγκύκλιες οδηγίες, ώστε να διευκρινιστούν ζητήματα όπως η επικοινωνία γονέα – τέκνου στον χώρο του σταθμού, η ενημέρωση του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου, η συμμετοχή του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου στα συλλογικά όργανα, η παραλαβή του παιδιού.

Ο Συνήγορος τόνισε ότι μέριμνα του προσωπικού των σταθμών θα πρέπει να αποτελεί η προστασία των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται από τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, και ειδικότερα το δικαίωμα σε ανατροφή και από τους δύο γονείς, λαμβάνοντας υπόψη την άποψη του παιδιού και έχοντας ως γνώμονα το συμφέρον του, χωρίς να ευνοεί τυχόν ιδιοκτησιακές αντιλήψεις του γονέα που ασκεί την επιμέλεια. Αντίθετα, πρέπει να ενθαρρύνεται η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου τους.

Το Υπουργείο αποδέχτηκε στο σύνολό της την πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη και προέβη στην έκδοση  εγγράφου προς όλες τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις  για την άμεση ενημέρωση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης αρμοδιότητάς τους.

Αντίστοιχη παρέμβαση του Συνηγόρου για τα παιδιά-μαθητές με χωρισμένους γονείς  και τη σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας. 

Πηγή

Διαβάστε αυτό που επεσήμανε το BLOG μας ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ, με γραπτές Αναφορές και Καταγγελίες προς τον Συνήγορο του Παιδιού, πάνω από ΔΥΟ έτη τώρα, την Καταπάτηση των Δικαιωμάτων των παιδιών - φιλοξενουμένων σε παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς.

1) Χορήγηση εγγράφων από το φάκελο του παιδιού που φοιτά σε παιδικό σταθμό. ΑΙΤΗΣΗ - ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ 

2) Δικαίωμα επικοινωνίας, ενημέρωσης καθώς και στην συμμετοχή εκδηλώσεων, των Μπαμπάδων που δεν έχουν την επιμέλεια αλλά διατηρούν την Γονική Μέριμνα του παιδιού τους, που βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία και φοιτά σε Παιδικό, Βρεφονηπιακό Σταθμό ή και σε Νηπιαγωγείο, είτε Δημόσιο είτε του Δήμου. 2η ΑΙΤΗΣΗ-ΑΝΑΦΟΡΑ (Υπόδειγμα) ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ  

3) Ενημέρωση- Χορήγηση Εγγράφων που αφορούν το παιδί και Συμμετοχή σε Εκδηλώσεις των Δημοτικών Παιδικών και Βρεφονηπιακών Σταθμών για τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια - ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, Τμήμα για τα Δικαιώματα Του Παιδιού 

Η Κοινη Επιμελεια, Συνεπιμελεια στην Ελλαδα ειναι πραγματικο γεγονος - Ανεξάρτητη Κίνηση Γονέων για Γονεική Ισότητα.

Ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Κίνησης Γονέων για Γονεϊκή Ισότητα για το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει την Κοινή Επιμέλεια - Συνεπιμέλεια των τέκνων στους διαζευγμένους γονείς.

Κοινή Επιμέλεια - Συνεπιμέλεια στην Ελλάδα

Η Ανεξάρτητη Κίνηση Γονέων για Γονεϊκή Ισότητα, χαιρετίζουμε και στηρίζουμε, τον πολιτικό κόσμο, τα στελέχη του ΥΔΔΑΔ και τους υπόλοιπους φορείς, για την έναρξη διαβούλευσης και την σύσταση Ειδικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την τροποποίηση διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου που καθιστούν Αναγκαία και Κατεπείγουσα τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα και ειδικά στο θέμα της Κοινής Επιμέλειας των Παιδιών, που αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, είναι προτιμότερο να το αποκαλούμε Κοινή Ανατροφή ή Κοινή Φροντίδα των Παιδιών.

Δυστυχώς στην Ελλάδα το φαινόμενο των συγκρουσιακών διαζυγίων είναι πολύ συχνό και τις περισσότερες φορές με οδυνηρές συνέπειες για τα παιδιά. Εξυπακούεται ότι τα δικαστήρια είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορεί να έχουν δυο γονείς που προτάσσουν πάνω από οτιδήποτε το συμφέρον των παιδιών τους, που στην δικαστική πρακτική εντός των δικαστικών αιθουσών αυτό μεταφράζεται με αλληλοκατηγορίες μεταξύ των γονέων. 

Ένα παιδί έχει δυο γονείς που λένε και δείχνουν ότι το Αγαπούν. Αλλά υπάρχει ένας/μια δικαστής που ΕΞ-ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ το Παιδί, μέσα από μια πρόχειρη δεκάλεπτη διαδικασία, να μένει με τον ένα για την υπόλοιπη ζωή του…Μπορεί κάποιος να εξηγήσει σε αυτό το Παιδί το ΓΙΑΤΙ ???

Μια τέτοια διαδικασία είναι η ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας του τέκνου (όπου όπως γνωρίζουμε όλοι μας μόνο προσωρινή δεν είναι) σε έναν εκ των δύο γονιών (στο 97% στην Ελλάδα στις μητέρες, σύμφωνα με έρευνα του ΓΟΝ.ΙΣ), με το πρόσχημα του «κατεπείγων» σε ένα υποτίθεται δικαστήριο, το οποίο μέσα σε λίγα λεπτά και συνήθως χωρίς κανένα στοιχείο, απλά και μόνο επειδή ένας εκ των δύο γονιών επικαλείται οτιδήποτε (αναπόδεικτους, φανταστικοί ισχυρισμοί) εις βάρος του άλλου γονιού, οι δικαστές πιθανολογούν ότι οι λόγοι αυτοί έχουν υπόσταση!!! 

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία την κάνουν δεκτή και αυτομάτως και ως δια μαγείας, βγαίνοντας από το γραφείο του/της δικαστή (η όλη διαδικασία κρατάει περίπου 10 λεπτά), ο ένας εκ των δύο γονιών ΠΑΥΕΙ να παίζει οποιοδήποτε ουσιαστικό ρόλο στην ΑΝΑΤΡΟΦΗ του παιδιού του, ενώ ουδεμία αξία έχει πλέον ο καθημερινός λόγος του για το παιδί του (ερευνήστε τις Καταγγελίες στον Συνήγορο του Παιδιού) και το παιδί επί της ουσίας χάνει έτσι απλά έναν καθημερινά ενεργό γονιό, ο οποίος περιορίζεται στο δικαίωμα της επικοινωνίας (και μόνο ο όρος αποτελεί ντροπή για το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο, λες και πρόκειται για δύο φίλους από το στρατό και όχι για γονιό με παιδί ή για φυλακισμένους) καταπατώντας το αναφαίρετο Δικαίωμά του να έχει και τους δύο γονείς του απόλυτα ΙΣΟΤΙΜΑ και ΙΣΑΞΙΑ ενεργούς στη ζωή του.

Ταυτόχρονα όλα αυτά έχουν άμεσο αντίκτυπο και στους γονείς του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού και αυτοί είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες που χάνουν κάθε επαφή με το εγγόνι τους. Γονείς που δεν έχουν την επιμέλεια του παιδιού και οι γονείς αυτών (ανιόντες του παιδιού), υποβιβάζονται σε ανθρώπους και πολίτες Β΄ και Γ΄ Κατηγορίας, χωρίς ΙΣΑ ΓΟΝΙΚΑ Δικαιώματα.

Σκεφθείτε το πιο απλό, λογικό και δίκαιο: «Aν χρειάζονται δύο άνθρωποι για να κάνουν ένα μωρό, τότε δύο άνθρωποι πρέπει να φροντίζουν για ένα μωρό».

Για ακόμη μια φορά χαιρετίζουμε και είμαστε αισιόδοξοι για τις νέες Αυτονόητες μεταρρυθμίσεις που προωθεί το ΥΔΔΑΔ, ευελπιστούμε με την συγκρότηση και του Οικογενειακού Δικαστηρίου να μπει ένα ΤΕΛΟΣ στις πρακτικές συνέπειες, των απαρχαιωμένων άνισων νόμων που ισχύουν, που προκαλούν δυσκολίες στους Γονείς σε οικονομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο και στο αδιέξοδο των δικαστικών νομικών μαχών που πρέπει να διανύσουν. Η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να σκύψει στα προβλήματα τους.

Παρακαλούμε, 

μη παραμείνετε απαθείς, σε όλα αυτά που χτίζουν την κοινωνία του αύριο, τώρα είναι η ευκαιρία σας για να επηρεάσετε και να διαμορφώσετε τις αξίες της Ελληνικής κοινωνίας. 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΣΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ! 

Η Κοινή Επιμέλεια ήδη υφίσταται στην χώρα μας και αδιάψευστος μάρτυρας μας είναι τα δεκάδες Συμφωνητικά Κοινής Επιμέλειας που υπογράφονται μεταξύ των Γονέων στον Σύλλογο ΓΟΝ.ΙΣ. (http://www.gonis.org.gr). Το μόνο που εξέλιπε τόσα χρόνια ήταν η νομοθέτηση της Κοινής Επιμέλειας, τώρα όμως παγιώνεται και θεσμοθετείται πλέον ως λύση για τους διαζευγμένους γονείς.

Πηγη ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

25 λογοι που οι μπαμπαδες τα καταφερνουν καλυτερα με τα παιδια.

Οι μπαμπάδες παίρνουν όλα τα είδη του σεβασμού τον τελευταίο καιρό. 

Όχι επειδή κάνουν κάτι διαφορετικό, αλλά επειδή είναι πιο χαλαροί μαζί με τα παιδιά.

Ο μπαμπάς τα καταφέρνει καλύτερα με τα παιδιά.

Δείτε αυτούς τους 25 λόγους μέσα από τις φωτογραφίες που πραγματικά οι Μπαμπάδες είναι καλύτεροι πατώντας ΕΔΩ.

Οι Χωρισμένοι Γονείς συχνά αρνούνται να παραδεχτούν για το πόσο μεγάλη ζημιά, ο χωρισμός και το διαζύγιο, έχει κάνει στα παιδιά τους, λένε τα αποτελέσματα μιας έρευνας.

Περισσότερα από τα (3/4) τρία τέταρτα των χωρισμένων γονιών, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους το "αντιμετώπισαν καλά" - παρόλο που μόνο το 18 % των παιδιών, δήλωσαν ότι ήταν ευχαριστημένα με αυτή την κατάσταση.

Πολλοί χωρισμένοι γονείς, αδυνατούν να παρατηρήσουν ότι τα παιδιά τους στρέφονται προς τον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά, ή ακόμη και ότι σκέφτονται να αυτοκτονήσουν, έδειξαν τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης. Μερικοί από τους γονείς ήταν αρκετά αναίσθητοι που μετέδωσαν την είδηση ​​του διαζυγίου στα παιδιά τους μέσω ενός κειμένου.

Το (1/5) ένα στα πέντε από τα παιδιά που ρωτήθηκαν, θεώρησαν ότι δεν υπήρχε λόγος να εμπιστεύονται τον πατέρα ή την μητέρα τους, επειδή οι γονείς τους ήταν «πάρα πολύ απορροφημένοι στον εαυτό τους».

Η έρευνα, που έγινε από την ιστοσελίδα Netmums, ρώτησε περίπου 1.000 διαζευγμένους γονείς και 100 παιδιά ηλικίας 8 έως 18 χρονών από διαλυμένες οικογένειες, όπως αναφέρει η Herald Sun. 

Από τα αποτελέσματα που βρέθηκαν προέκυψε η έντονη εικόνα που πολλά από αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν από το χωρισμό των γονιών τους.

Τα αποτελέσματα της έρευνας:

To (1/20) ένα στα είκοσι παιδιά είχαν στραφεί στο αλκοόλ και (1/9) ένα στα εννέα είχαν σκόπιμα αυτοτραυματιστεί. Επιπλέον 6 % είχαν σκεφτεί να αυτοκτονήσουν, ενώ δύο από αυτά που ρωτήθηκαν είχαν προσπαθήσει να αυτοκτονήσουν.

Σχεδόν το (1/3) ένα τρίτο των παιδιών περιγράφει ότι επλήγησαν από το διαζύγιο, ενώ (1/12) ένα στα δώδεκα θεωρούν ότι το διαζύγιο σήμαινε για αυτά ότι οι μητέρες και οι πατέρες τους «δεν τους αγαπούν» και ότι «τους είχαν απογοητεύσει».

Σχεδόν το 40 % είπαν ότι έκρυψαν τα συναισθήματά τους από τους γονείς τους, επειδή δεν ήθελαν να τους αναστατώσουν.

Πολλά παιδιά αισθάνθηκαν να αντιστρέφονται οι ρόλοι μεταξύ παιδιών και γονέων και να είναι αναγκασμένα αυτά να προσέχουν τις μητέρες και τους πατέρες τους, μετά τον χωρισμό ή το διαζύγιο. 

Το 35 % των παιδιών ισχυρίστηκαν ότι ο ένας γονέας είχε προσπαθήσει να τα στρέψει εναντίον του άλλου γονέα. 

Σε αντίθεση με τους γονείς που μόνο το 8 % παραδέχθηκαν ότι προσπάθησαν να στρέψουν τα παιδιά τους κατά του άλλου γονέα.

Μόλις το 10 % των γονέων, δήλωσαν ότι τα παιδιά τους, τους είχαν δει να τσακώνονται - παρόλο που το 31 % των παιδιών είπαν ότι είχαν γίνει μάρτυρες τέτοιων περιστατικών. 

Ένας στους δέκα (1/10) γονείς γνώριζαν ότι τα παιδιά τους κρύβουν τα αληθινά συναισθήματά τους σχετικά με το διαζύγιο, αλλά λιγότερο από το 1 % των γονιών γνώριζαν, ότι τα παιδιά τους πίνουν, αυτοτραυματίζονται ή ότι παίρνουν ναρκωτικά, για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση.

Εν τω μεταξύ, μόλις 5 % των γονιών υποψιάστηκαν ότι τα παιδιά τους νιώθουν υπεύθυνα για τον διαζύγιο - παρά που το 13 % των παιδιών παραδέχθηκαν ότι αισθάνθηκαν ότι αυτά ευθύνονται. 

Παρόλα τα παραπάνω στοιχεία (1/10) ένας στους δέκα γονείς, θεωρούν ότι τα παιδιά τους ήταν πραγματικά «ανακουφισμένα» που είχαν χάσει τον έναν γονιό τους από το διαζύγιο.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να μεταδώσουν την είδηση ​​για το διαζύγιο, ήταν για τις μητέρες να το πουν στα παιδιά τους πρόσωπο με πρόσωπο.

Αλλά το 13 % των παιδιών λένε ότι είχαν μάθει την αποκάλυψη του χωρισμού κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας και το 1 % το είχε μάθει μέσω ενός κειμένου.

Μόλις οι γονείς είχαν αποφασίσει να χωρίσουν, (2/5) δύο στους πέντε των ερωτηθέντων δήλωσαν πως έφυγαν από το σπίτι την ίδια ημέρα, ενώ το 18 % έφυγε από το σπίτι της οικογένειας μέσα σε μια εβδομάδα. Σε πολλές περιπτώσεις, ποτέ δεν επέστρεψαν. 

Σχεδόν το (1/4) ένα τέταρτο των παιδιών είπαν ότι δεν είχαν δει ξανά τον πατέρα τους μετά από τον χωρισμό.

Τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά που συμμετείχαν στην δημοσκόπηση ήθελαν καλύτερη υποστήριξη κατά τη διάρκεια του χωρισμού, όπως, η παροχή συμβουλών και την ευκαιρία να μιλήσουν με κάποιον έξω από την οικογένεια. 

Σημείωση ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ: 

Επειδή η δημοσκόπηση διενεργήθηκε από ιστοσελίδα που αφορά μαμάδες (το λέει άλλωστε κι ο τίτλος "Netmums"), είναι φυσικό το πλήθος των ψήφων να προήλθε μόνο από Χωρισμένες Μαμάδες και τα παιδιά των διαζυγίων που συμβιώνουν μαζί με αυτές, οπότε όπου στο παραπάνω κείμενο υπάρχει η λέξη "γονείς" μπορείτε να την αντικαταστήσετε με την λέξη "Χωρισμένες μητέρες" και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας!

Πηγή: ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Οι γυναίκες συμπεριφέρονται άσχημα και καταπιεστικά στους συζύγους τους παραδέχονται δικαστές σε περιπτώσεις διαζυγίων.

Εξαπλάσια αύξηση των διαζυγίων που χορηγούνται στους συζύγους λόγω της «παράλογης συμπεριφοράς» από τη σύζυγό τους.

Νέα επίσημα στοιχεία για τα διαζύγια δείχνουν μια δραματική αύξηση στον αριθμό των χωρισμών στην οποία η «παράλογη συμπεριφορά» των γυναικών έχει αναγνωριστεί από τα δικαστήρια ως η κύρια αιτία.

Τέρμα στην εικόνα του «οι άνδρες συμπεριφέρονται άσχημα».

Μια νέα ανάλυση των επίσημων στοιχείων των διαζυγίων, δείχνει μια δραματική αύξηση στον αριθμό των διαζυγίων στην οποία η «παράλογη συμπεριφορά» των γυναικών έχει αναγνωριστεί από το δικαστήριο ως την κύρια αιτία, σύμφωνα με δημοσίευμα της The Telegraph.

Ο αριθμός των διαζυγίων που δίνονται στους συζύγους στα δικαστήρια της Αγγλίας και της Ουαλίας, λόγω των γυναικών που συμπεριφέρονται άσχημα, εξαπλασιάστηκε σε λίγο περισσότερο από μια γενιά, μεταξύ του 1971 και 2011.

Μέχρι και οι δικηγόροι δήλωσαν ότι αυτή η τάση, πιθανόν να είναι μια αντανάκλαση των γυναικών που γίνονται όλο και πιο οικονομικά ανεξάρτητες κατά τις τελευταίες δεκαετίες, και είναι πιο πρόθυμες να ανεξαρτητοποιηθούν. Επίσης, επισήμαναν ότι η γενναιοδωρία των δικαστών στις περιπτώσεις διαζυγίων, για τις συζύγους με χαμηλότερα εισοδήματα - συνήθως τις συζύγους - κατά τα τελευταία έτη, έχουν καταστήσει ευκολότερο για τις γυναίκες να αφήσουν το σύζυγό τους, χωρίς το φόβο τους να ζήσουν στην πενία.

Τα στοιχεία δείχνουν την συνέχεια μιας μακρόχρονης τάσης απομάκρυνσης από τα ζευγάρια που πήραν διαζύγιο λόγω μοιχείας.

Κατοχυρώνεται από τις 10 Εντολές και αναγνωρίζεται στο αγγλικό δίκαιο για αιώνες, η μοιχεία ήταν μέχρι το 1920 ο μοναδικός λόγος για τον οποίο θα μπορούσε να χορηγηθεί το διαζύγιο.

Αλλά από τότε έχει αντικατασταθεί σταδιακά με την κατηγορία της παράλογης συμπεριφοράς.

Στα πιο πρόσφατα στοιχεία, η μοιχεία αντιπροσώπευε μόλις το ένα στους έξι από τα 117.385 διαζύγια που χορηγήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία το 2011, το πιο πρόσφατο έτος κατά το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Σε αντίθεση με τη μοιχεία, η οποία απαιτεί είτε την αποδοχή της απιστίας ή η απόδειξη μπορεί να γίνει δεκτή από το δικαστήριο, η κακή συμπεριφορά μπορεί να τεθεί πιο εύκολα, επιτρέποντας στον αδικημένο σύζυγο να του χορηγηθεί ένα διαζύγιο, ενώ το φταίξιμο του συντρόφου τους επίσημα αναγνωρίζεται.

Το 1971 η παράλογη συμπεριφορά, ήταν η κύρια αιτία σε λιγότερο από το ένα τέταρτο των διαζυγίων, αλλά το 2011 αντιπροσωπεύει μόλις το ήμισυ των περιπτώσεων.

Η μόνιμη διάσταση, η οποία διαρκεί τουλάχιστον δύο χρόνια, έχει επίσης αυξηθεί σε δημοτικότητα, προσφέροντας μια μορφή διαζυγίου άνευ πταίσματος, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.

Όμως, ενώ ο αριθμός των κρουσμάτων έχει αυξηθεί σε όλους τους τομείς η πιο δραματική άνοδος είναι σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι γυναίκες έχουν κατηγορηθεί.

Το 1971 μόνο 2.165 άνδρες σύζυγοι εξασφάλισαν ένα διαζύγιο, λόγω της παράλογης συμπεριφοράς από τη σύζυγό τους - μόλις το 6% του συνόλου που χορηγήθηκαν κατά των γυναικών συζύγων. 

Το 2011 ο αριθμός αυτός έφτασε τις 14.597 ή το 36%.

Η Fiona Wood, μια συνεργάτης στο οικογενειακό δίκαιο στο Pannone Solicitors, δήλωσε: 

«Τα στατιστικά στοιχεία φαίνεται να δείχνουν μια αλλαγή στις αντιλήψεις σχετικά με το διαζύγιο κατά τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες και πώς οι γυναίκες έχουν γίνει πολύ πιο οικονομικά ανεξάρτητες σε αυτό το διάστημα. Μερικές γυναίκες που θα μπορούσαν να είναι σε καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και είναι επομένως λιγότερο εξαρτημένες από τους συζύγους τους, σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, είναι απλά πιο σίγουρες να αφήσουν ένα γάμο, αν είναι δυσαρεστημένες και φεύγουν για να κάνουν τη ζωή τους. Επίσης, η αποκατάσταση σε ένα διαζύγιο, των οικονομικά ασθενέστερων συζύγων έχουν γίνει πιο γενναιόδωρες στην Αγγλία και την Ουαλία κατά την τελευταία δεκαετία. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν οι γυναίκες που δεν είναι σε μια τέτοια ισχυρή οικονομική θέση να φύγουν από ένα γάμο, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι πιθανόν να είναι εντάξει οικονομικά όταν νόμιμα έρχεται το τέλος. Τα δύο σενάρια μπορεί να αφήνουν στους συζύγους με λίγες επιλογές, αλλά για να στοιχειοθετηθεί για το διαζύγιο με το αιτιολογικό της παράλογης συμπεριφορά της συζύγου τους».

Πηγή

ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ!!!

- Πατέρας χωρίς δικαιώματα: Η μητέρα δεν τον αφήνει να δει την κόρη του για 12 χρόνια - παρά τις 82 δικαστικές αποφάσεις που διατάζουν την επικοινωνία.

- Καμία από τις 82 δικαστικές αποφάσεις που του επιτρέπουν να δει την κόρη του ΔΕΝ έχουν εκτελεστεί.

- Ο πατέρας δεν έχει καμία επικοινωνία με την 14χρονη κόρη του.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ κι όμως ΑΛΗΘΙΝΟ.

Τα οικογενειακά δικαστήρια έχουν εκδώσει 82 !!! δικαστικές αποφάσεις που του επιτρέπουν να δει την κόρη του. Αλλά ΚΑΜΙΑ δεν εκτελέστηκε από ένα σύστημα, το οποίο μέχρι και ανώτεροι δικαστές συμφώνησαν ότι  "απέτυχε για ολόκληρη την οικογένεια".

«Η σχέση μου με την κόρη μου εξαφανίστηκε», είπε ο πατέρας. «Τα παιδικά της χρόνια εξαφανίστηκαν».

Ένας πατέρας μίλησε για την αγωνία του, πέρα ​​από το ασύλληπτο ποσό των £ 100,000 λιρών που έχει ξοδέψει στην 12χρονη δικαστική μάχη του, για το δικαίωμα του να δει την κόρη του.

Ο πατέρας, που περιγράφεται ως «άψογος» από έναν ανώτερο δικαστή, έχει υπομείνει έτη νόμιμης πάλης με την πρώην σύζυγο του, η οποία αρνήθηκε να επιτρέψει την επαφή μεταξύ του ιδίου και της 14χρονης κόρη τους.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Daily Mail, το Εφετείο πριν από τρεις μήνες αποφάσισε ότι η υπόθεση πρέπει να επιλυθεί, λέγοντας ότι η παιδική ηλικία της έφηβης κόρης είχε «αμαυρωθεί ανεπανόρθωτα» από χρόνια δικαστικού αγώνα.

Ένας από τους δικαστές, παρουσιάζοντας μια γραπτή απόφαση, δήλωσε ότι η μητέρα «πεισματικά αρνήθηκε να επιτρέψει στην κόρη να αναπτύξει και να διατηρήσει μια σχέση με τον πατέρα της, χωρίς καλό λόγο».

Ανέφερε τα ευρήματα της παιδοψυχιάτρου, η οποία είπε: «Η μητέρα φαίνεται να θέλει μια νοσηρή αποκλειστική σχέση με την κόρη. Η μητέρα κρύβει την αντίθεσή της για επικοινωνία παρά τις "επιθυμίες και τα συναισθήματα" της κόρης της».

Αλλά ο πατέρας, ένας 61χρονος επαγγελματίας, που δεν μπορούμε να κατονομάσουμε, έχει πει ότι τώρα η νομική διαδικασία αντιμετωπίζει κι άλλους μήνες καθυστερήσεων, επειδή τα οικογενειακά δικαστήρια ζητούν τις συμβουλές των εμπειρογνωμόνων.

Μιλώντας μετά την τελευταία ακρόαση του στο οικογενειακό δικαστήριο στο Λιντς, είπε: 

«Ως γονέας, η απογοήτευση κάποιου έγκειται στην εξάντληση της δικαστικής διαδικασίας, που επιτρέπει πολύτιμο και αναντικατάστατο χρόνο με τα παιδιά να φύγει μακριά, και τη σχέση που επιδιώκουν να έχουν με τα παιδιά να εξαφανίζεται με το πέρασμα του χρόνου».

«Οι γονείς που κάνουν αιτήσεις για να έχουν επαφή με τα παιδιά, συχνά χάνουν και απογοητεύονται από τη βραδύτητα και το λήθαργο της δικαστικής διαδικασίας. Ο χαμένος χρόνος με τα παιδιά σας δεν μπορεί ποτέ να επανέλθει - έχει χαθεί για πάντα».

Ο πατέρας - ο οποίος, αντίθετα από τη μητέρα του παιδιού, δεν μπορεί να διεκδικήσει νομική συνδρομή - εκτιμάται ότι έχει ξοδέψει περισσότερα από £ 100.000 λίρες, σε νομικά έξοδα, στην προσπάθεια του να δει την κόρη του.

Είπε: «Είναι οικονομικά εξοντωτικό, ως ιδιώτης, να αγωνιστείτε για τα δικαιώματά σας μέσα από τα οικογενειακά δικαστήρια».

Το ζευγάρι έζησε μαζί για δέκα χρόνια πριν να γεννηθεί το κορίτσι το 1999. Ήταν 21 μηνών, όταν χώρισαν το 2001 και ο νομικός μαραθώνιος άρχισε.

Από τότε, η μητέρα, η οποία είναι τώρα 49 ετών, προσπάθησε να τον εμποδίσει να την βλέπει.

Τον είχε μάλιστα ψευδώς κατηγορήσει και για σεξουαλική επίθεση στην κόρη του - κατηγορίες που έχουν αποδειχθεί να μην έχουν καμία βάση.

Στο τέλος ένας δικαστής οικογενειακού δικαστηρίου στο Σέφιλντ, τον περασμένο χρόνο αποφάνθηκε ότι ο πατέρας δεν θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να βλέπει την κόρη του!!! 

Όμως, το Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους, τρεις δικαστές του Εφετείου ανέτρεψαν την απόφαση και είπαν ότι ο πατέρας μπορεί να επιστρέψει στο δικαστήριο για να προσπαθήσει να κερδίσει την πρόσβαση στην κόρη του.

Αυτή η διαδικασία του δικαστηρίου επανεκκινήθηκε τον περασμένο μήνα στο οικογενειακό δικαστήριο στο Λιντς, αλλά αμέσως αντιμετώπισε μεγάλες καθυστερήσεις, για τον πατέρα, επειδή η μητέρα και οι κοινωνικές υπηρεσίες υποστήριξαν ότι σχετικά θα πρέπει να ζητηθεί η γνώμη ψυχολογικών εμπειρογνωμόνων.

Ο πατέρας, που εκπροσώπησε τον εαυτό του, είπε στο δικαστήριο ότι ήταν μάταιο να συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο, εκτός αν ο ψυχολόγος ήταν ένας εμπειρογνώμονας στην κατανόηση των παιδιών που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου.

Ο δικαστής Lord Justice McFarlane, παρουσιάζοντας μια γραπτή απόφαση του Εφετείου πριν από τρεις μήνες, δήλωσε ότι η μητέρα «πεισματικά είχε αρνηθεί να επιτρέψει στην κόρη της, να αναπτύξει και να διατηρήσει μια σχέση με τον πατέρα της, χωρίς όμως καλό λόγο».

Η κόρη εξέφρασε την επιθυμία να δει τον πατέρα της, όπως πρόσφατα, το Φεβρουάριο του 2012 και το 2007 πέρασε ακόμη και αρκετούς μήνες ζώντας με αυτόν ενώ η μητέρα της ήταν στο νοσοκομείο. Αλλά πρόσφατα η θέση της έχει «σκληρύνει».

Από την απόφαση προέκυψε ότι, από το 2006 υπήρξαν 82 δικαστικές αποφάσεις για την επικοινωνία, επτά δικαστές είχαν χειριστεί την υπόθεση, και τουλάχιστον δέκα κοινωνικοί λειτουργοί είχαν εκπροσωπήσει την κοπέλα.

Ο δικαστής Lord Justice McFarlane, ο οποίος καθόταν με τους δικαστές Lord Justice Briggs και Lord Justice Aikens, είπε ότι η μητέρα είχε διαγνωστεί με μια διαταραχή της συναισθηματικής ασταθούς προσωπικότητας, με παρανοϊκά χαρακτηριστικά και περιστασιακή κατάθλιψη.

Ο δικαστής Lord Justice McFarlane πρόσθεσε: «Αυτά τα συμπτώματα συμβαίνουν στις περιπτώσεις όταν έχει γίνει κατάχρηση αλκοόλ και παράνομων ναρκωτικών». Σε κάποια φάση είπε, ότι η μητέρα είχε βρεθεί να έχει κρυμμένα μαχαίρια στην τσάντα της.

Ο δικαστής Lord Justice Aikens πρόσθεσε: «Το σύστημα του οικογενειακού δικαίου έχει αποτύχει για όλη την οικογένεια, αλλά κυρίως για την κόρη, της οποίας η παιδική ηλικία έχει ανεπανόρθωτα αμαυρωθεί από τα χρόνια των διαφορών».

Πηγή

- Μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα μπορεί να αλλάξει μόνιμα τον εγκέφαλο: Τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα είναι πιο πιθανό να μεγαλώσουν θυμωμένα και στρέφονται στα ναρκωτικά.

- Καναδοί επιστήμονες πιστεύουν ότι μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι χωρίς τον πατέρα, θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη επίδραση στις κόρες από ότι στους γιους.

- Διαπίστωσαν ότι μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα, μπορεί να αλλάξει οριστικά τη δομή του εγκεφάλου και να παραχθούν παιδιά που είναι πιο επιθετικά.

- Η Dr Gabriella Gobbi του Πανεπιστημίου McGill στον Καναδά, δήλωσε ότι οι κύριες επιπτώσεις παρατηρήθηκαν στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα, μπορεί να αλλάξει οριστικά τη δομή του εγκεφάλου και να παράγει παιδιά που είναι πιο επιθετικά και οργισμένα.

Νέα έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει μόνο από μια single μητέρα, έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν «αποκλίνουσα συμπεριφορά», συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης των ναρκωτικών. Επίσης, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος όταν τα παιδιά μεγαλώνουν σε σπίτι χωρίς πατέρα και φαίνεται να έχει μεγαλύτερη επίδραση στις κόρες από ότι στους γιους.

Περισσότερα από 1.000.000 παιδιά !! στη Βρετανία δεν έχουν σήμερα καμία επαφή με τον πατέρα τους ενώ μεγαλώνουν, ένα ποσοστό που αυξάνεται κατά 20.000 παιδιά ετησίως !!!

Η Dr Gabriella Gobbi, η οποία πραγματοποίησε την έρευνα με τους συναδέλφους της στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου McGill στον Καναδά, είπε: «Αυτή είναι η πρώτη φορά που τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η πατρική στέρηση κατά την ανάπτυξη, επηρεάζει τη νευροβιολογία των απογόνων».

Η έρευνα, διεξήχθη σε ποντίκια, σε σύγκριση με την κοινωνική συμπεριφορά και την ανατομία του εγκεφάλου των νέων με δύο γονείς και σε εκείνους που μεγαλώνουν με τις single μητέρες.

Η ομάδα δήλωσε ότι τα ευρήματα είχαν άμεση σχέση με την ανθρώπινη κοινωνία.

Χρησιμοποίησαν ποντίκια, τα οποία, όπως και οι άνθρωποι, είναι μονογαμικά και μεγαλώνουν τους απογόνους τους από κοινού.

Ο Francis Bambico, του Κέντρου Εθισμού και Ψυχικής Υγείας στο Τορόντο, ο οποίος εργάστηκε επίσης στην έρευνα, είπε: «Επειδή μπορούμε να ελέγχουν το περιβάλλον τους, μπορούμε να εξισώσουμε τους παράγοντες που διαφέρουν μεταξύ τους».

«Η μελέτη των ποντικιών στο εργαστήριο μπορεί, επομένως, να είναι σαφέστερη για να ερμηνεύσει με εκείνα του ανθρώπου, όπου είναι αδύνατον να ελέγχουν όλες οι επιρροές κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης».

Οι εγκέφαλοι των ποντικιών που μεγάλωσαν χωρίς πατέρα, αναπτύχθηκε με διαφορετικό τρόπο, είπε η Δρ Gobbi, με τις κυριότερες επιπτώσεις στον προμετωπιαίο φλοιό - το τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την κοινωνική και γνωστική δραστηριότητα.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cerebral Cortex και σύμφωνα με την Daily Mail, διαπίστωσε ότι τα ποντίκια χωρίς πατέρα, εμφάνιζαν τα σημάδια της «μη φυσιολογικής κοινωνικής αλληλεπίδρασης και ήταν πολύ πιο επιθετικά από ότι τα ποντίκια που μεγάλωναν με τους δύο γονείς.

Η διαφορά ήταν πολύ πιο έντονη στις κόρες από ότι στους γιους και τα θηλυκά χωρίς πατέρες, είχαν επίσης μεγαλύτερη ευαισθησία στη διεγερτική ουσία αμφεταμίνη.

Η Δρ Gobbi, δήλωσε: «Οι ελλειματικές συμπεριφοράς που παρατηρήθηκαν, συνάδουν με τις ανθρώπινες μελέτες των παιδιών που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ».

«Αυτά τα παιδιά έχουν δείξει ότι έχουν αυξημένο κίνδυνο για αποκλίνουσα συμπεριφορά και, ειδικότερα, τα κορίτσια έχουν αποδειχθεί ότι είναι σε κίνδυνο για την κατάχρηση ουσιών ».

«Αυτό υποδεικνύει ότι αυτά τα ποντίκια είναι ένα καλό μοντέλο για την κατανόηση του πώς προκύπτουν αυτές οι επιδράσεις στον άνθρωπο».

«Η έκθεση αναφέρει ότι η συμπεριφορά των ποντικών ήταν σύμφωνη με "μελέτες σε παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα", τονίζοντας αυξημένο κίνδυνο για την αποκλίνουσα συμπεριφορά και εγκληματική δραστηριότητα, κατάχρηση ουσιών, εξαθλιωμένες εκπαιδευτικές επιδόσεις και την ψυχική ασθένεια».

Και πρόσθεσε: «Τα αποτελέσματά μας, υπογραμμίζουν τη σημασία του πατέρα κατά τη διάρκεια των κρίσιμων νευροαναπτυξιακών περιόδων, και ότι η απουσία του πατέρα προκαλεί διαταραχές στην κοινωνική συμπεριφορά που εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι την ενηλικίωσή τους».

Η Δρ Gobbi δήλωσε ότι, τα αποτελέσματα πρότειναν ότι και οι δύο γονείς είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της ψυχικής υγείας των παιδιών και εξέφρασε την ελπίδα ότι τα ευρήματα θα παρακινήσουν τους ερευνητές να εξετάσουν πιο βαθιά στο ρόλο του πατέρα.

Μια ξεχωριστή έκθεση του Centre for Social Justice, που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, διαπίστωσε ότι περισσότερο από 1.000.000 παιδιά στη Βρετανία ζουν σήμερα χωρίς πατέρα και δεν έχουν κανένα ενήλικο αρσενικό πρότυπο, ένα ποσοστό που αυξάνεται κατά 20.000 ετησίως.

Όπως διαπίστωσε η έκθεση, μερικές από τις πιο φτωχές περιοχές της χώρας ερημώνουν από άντρες, κι αυτό γιατί υπάρχουν τόσο ελάχιστα ορατά αρσενικά πρότυπα για τα παιδιά.

Ενδεικτικό είναι ότι στο Manor Castle, μια περιοχή του Sheffield, 75% των νοικοκυριών είναι με επικεφαλής με τον ένα μόνο γονέα, συνήθως μια γυναίκα.

Πηγή

Ένας πατέρας παλεύει για το δικαίωμά του να πάρει πίσω το γιο του, ο οποίος δόθηκε κρυφά για υιοθεσία από τη μητέρα του μωρού.

Ο Preston King, 18 ετών, από την Νότια Καλιφόρνια λέει ότι τα συνταγματικά του δικαιώματα παραβιάστηκαν, όταν η πρώην φίλη του και μητέρα του παιδιού του, αποφάσισε ότι δεν μπορούσε πλέον να υποστηρίξει την ανατροφή του παιδιού από μόνη της.

Ο Preston King έχει μια σελίδα στο Facebook και ένα website για να προσπαθήσει και να κερδίσει την υποστήριξη για το αίτημα του και να πείσει τους νομοθέτες να του δώσουν την ευκαιρία να είναι ο πατέρας που ο ίδιος πιστεύει ότι αξίζει να είναι.

Γράφοντας στη σελίδα του στο Facebook, ο πατέρας λέει, ότι αγαπούσε τη μητέρα του μωρού "όσο ένας 18χρονος του λυκείου θα μπορούσε", αλλά δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη προσπάθεια κατέβαλε για να σωθεί η σχέση, τα πράγματα δεν λειτούργησαν.

Όπως αναφέρει η Daily Mail, όταν για πρώτη φορά του είπαν ότι επρόκειτο να γίνει μπαμπάς, ανέλαβε στα σοβαρά την ευθύνη για την επικείμενη πατρότητα του και βρήκε μια δεύτερη δουλειά. Παρακολούθησε κάθε ραντεβού με τους γιατρούς, ακόμη και αν τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα με την τότε φίλη του, της αγόρασε τα ρούχα της για την επικείμενη εγκυμοσύνη της. Ήθελε η μαμά του μωρού να είναι όσο το δυνατόν ήρεμη και χαλαρή. Ο Preston King λέει ότι την περιποιήθηκε όσο τα χρήματα που είχε του επέτρεπαν, με ωραία δείπνα, ημερήσιες εκδρομές και ταξίδια με διανυκτέρευση στην παραλία.

Καθώς η σχέση άρχισε να μην πηγαίνει καλά, ο 18χρονος μπαμπάς αποφάσισε μετακομίσει αλλά νοίκιασε ένα διαμέρισμα στην πρώην του και για το μελλοντικό του μωρό, ένα μήνα πριν από την αποφοίτησή τους από το Λύκειο. Αγόρασε τα βρεφικά έπιπλα και τα διακοσμητικά στοιχεία για να κάνει το χώρο να είναι πιο οικείος.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ενημερώθηκε ότι η πρώην του σχεδίαζε να δώσει το μωρό τους για υιοθεσία κατά τη γέννηση του με ή χωρίς τη συγκατάθεσή του. Από το γραφείο υιοθεσιών είχαν έρθει σε επαφή μαζί του, μέσω μηνύματος, ώστε να προσπαθήσουν να τον πείσουν να δώσει συγκατάθεση για τους ανθρώπους είχαν επιλέξει για υιοθεσία. Ο Preston King κατέστησε σαφές ότι ήθελε να μεγαλώσει αυτός το παιδί του και ήταν αντίθετος για την υιοθεσία του παιδιού.

Το πρωί αφού του το είπαν, ο Preston απευθύνθηκε στο δικαστήριο του Orange County για να καταθέσει τα χαρτιά για τη δημιουργία της πατρότητας. Πριν το παιδί να γεννηθεί, ο 18χρονος πατέρας, πήγε στο δικαστήριο αρκετές φορές, προκειμένου να αποτρέψει το μωρό από το να πάει σε σπίτι με θετούς γονείς. όμως δεν έκανε καμία απολύτως διαφορά. 

Το μωρό Wyatt γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 2013 και στάλθηκε σε ένα σπίτι με τους θετούς γονείς του. Του στερήθηκε μέχρι και η ευκαιρία να υπογράψει την δήλωση που να δηλώνει ότι ήταν ο πατέρας του μωρού και του αρνήθηκαν την ευκαιρία να συμπεριληφθεί στο πιστοποιητικό γέννησης στο νοσοκομείο.

Δεδομένου ότι του αφήσανε μόλις 15 λεπτά να μείνει μόνος με το γιο του, την ημέρα που γεννήθηκε, το μωρό Wyatt παραδόθηκε για υιοθεσία μέσα σε λίγες ώρες από τη γέννηση.

Η μητέρα του μωρού δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει την υιοθεσία μια φορά και ισχυρίστηκε ότι ο Preston δεν ήταν ποτέ εκεί για εκείνη, συναισθηματικά, διανοητικά ή οικονομικά. Ο 18χρονος Preston King, είναι ανένδοτος ότι είναι ο βιολογικός πατέρας και ότι ένα τεστ DNA θα το επιβεβαιώσει. 

Έχει ορκιστεί να συνεχίσει να αγωνίζεται μέχρι το μωρό Wyatt να είναι στο σπίτι στην αγκαλιά του.

"Ένας πατέρας δεν πρέπει να αγωνίζεται εναντίον ξένων ανθρώπων στο δικαστήριο, για το δικαίωμα του να είναι γονιός στο ίδιο του το παιδί. Η «βιομηχανία» των υιοθεσιών έχει γίνει ειδική στο να καταστρατηγεί το δικαίωμα ενός πατέρα", λέει ο King.

Ο ίδιος αγωνίζεται για μια αλλαγή στο νόμο και έχει συστήσει μια online αίτηση για να προληφθούν οι αποκαλούμενες «ανήθικες» υιοθεσίες που θα γίνονται στο μέλλον.

Πηγή

Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι κόρες μας έχουν την καλύτερη ευκαιρία για μια επιτυχημένη ζωή; 

Από τη στιγμή που ένα κοριτσάκι που έρχεται στον κόσμο, ο πατέρας της έχει μια καταπληκτική επίδραση στη ζωή της. Από την πρώτη φορά που τυλίγει το μικροσκοπικό χέρι της γύρω από το δάχτυλό του, από την στιγμή που της μαθαίνει να περπατά, η παρουσία αυτού του ανθρώπου, η συμμετοχή και ο χαρακτήρας θα βοηθήσουν δίνοντας την φόρμα και το σχήμα μέσα της, στη γυναίκα που θα γίνει.

Θα δει αυτόν τον άνθρωπο με δέος, και έχει ορισμένες ανάγκες που μόνο αυτός μπορεί να εκπληρώσει. Μέσα από τις πολλές αλληλεπιδράσεις και τις εμπειρίες που έχει με τον ίδιο, θα αναπτυχθούν απίστευτα πράγματα μέσα της. Ας εξετάσουμε τι γίνεται μέσα στο μυαλό της, τα συναισθήματα και τον ψυχικό της κόσμο μέσω της ισχυρής δυναμικής που συμβαίνει ανάμεσα σε ένα πατέρα και μια κόρη. 

Τα πρώτα χρόνια 

Μελέτες και στατιστικές έχουν δείξει πόσο σημαντικοί είναι οι πατέρες σε όλα τα παιδιά, σε γενικές γραμμές, αλλά αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα μικρά κορίτσια. Η Meg Meeker, MD στο βιβλίο "Strong Fathers, Strong Daughters" αναφέρει τα ακόλουθα γεγονότα: 

· Τα μικρά παιδιά που είναι στενά συνδεδεμένα με τους πατέρες τους, είναι καλύτερα στην επίλυση των προβλημάτων. 

· Έξι μηνών μωρά έχουν υψηλότερη βαθμολογία στα τεστ νοητικής ανάπτυξης, όταν οι μπαμπάδες τους συμμετέχουν στη ζωή τους. 

· Η παρουσία των μπαμπάδων στο σπίτι, κάνει τα παιδιά να διαχειρίζονται το σχολικό άγχος καλύτερα. 

· Τα κορίτσια των οποίων οι πατέρες παρέχουν ζεστασιά και έλεγχο, έχουν υψηλότερες ακαδημαϊκές επιτυχίες. 

· Τα κορίτσια που είναι κοντά στους πατέρες τους, εμφανίζουν λιγότερο άγχος και παραβατικές συμπεριφορές. 

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πόσο σημαντικοί είναι οι εμπλεκόμενοι πατέρες για την ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των μικρών κοριτσιών τους.

Η Erika Krull, MS, LMHP σε ένα άρθρο της με τίτλο "Divorce – What Girls Miss When Dad Leaves the Home" δηλώνει, "Ένα μέρος της ψυχής ενός κοριτσιού δημιουργείται από αυτό που ο πατέρας της, αντανακλά πίσω σε αυτή. Ένα κορίτσι χρειάζεται να ξέρετε ότι ένας άνδρας την αγαπά, την εκτιμά, θα την προστατεύσει, και θα είναι αξιόπιστος γι' αυτήν. Χρειάζεται χρόνια για αυτή την επιρροή να εμβαθύνει και να αναπτυχθεί μέσα σε ένα κορίτσι. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν ο πατέρας της δεν υπάρχει εκεί". 

Η πρώτη αρσενική επιρροή ενός μικρού κοριτσιού, θα πρέπει να είναι με τον πατέρα της. Η αγάπη και η προσοχή του, θα την βοηθήσουν να νιώσει ότι την φροντίζουν και την αγαπούν. Η ευγενική οδηγία, η δύναμη και η ηγεμονικότητα του, θα την βοηθήσει να αισθάνεται ασφαλείς. Αν της δοθεί ο χρόνος για να μιλήσουμε και να ακούσουμε τη γνώμη της, θα αισθανθεί ότι έχει αξία. 

Στο βιβλίο "Strong Fathers, Strong Daughters" η Meg Meeker αναφέρει επίσης, "Οι πατέρες αναπόφευκτα αλλάζουν την πορεία της ζωής στις κόρες τους. Από τη στιγμή που την είδατε να γεννιέται μέχρι την στιγμή που θα φύγει από το σπίτι σας. Το ρολόι αρχίζει να μετρά. Είναι το ρολόι που μετράει τις ώρες σας μαζί της, τις ευκαιρίες σας να την επηρεάσετε, για να διαμορφώσει το χαρακτήρα της, και να την βοηθήσει να βρει τον εαυτό της - και να απολαμβάνει τη ζωή ". 

Μια νεαρή κοπέλα χρειάζεται μια θετική αρσενική επιρροή στη ζωή της! 

Τα εφηβικά της χρόνια 

Όταν ένα κορίτσι γίνεται έφηβη, ο ρόλος του πατέρα παραμένει πολύ σημαντικός. Η Meg Meeker απαριθμεί περισσότερα στατιστικά στοιχεία στο βιβλίο της "Strong Fathers, Strong Daughters": 

· Η γονική συνδεσιμότητα είναι ο νούμερο ένα παράγοντας για την πρόληψη των κοριτσιών από τη συμμετοχή σε προγαμιαίο σεξ και στην εξάρτηση στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. 

· Οι κόρες που αντιλαμβάνονται ότι οι πατέρες τους φροντίζουν για αυτές, οι οποίες αισθάνονται ότι είναι συνδεδεμένες με τους πατέρες τους, έχουν σημαντικά λιγότερες απόπειρες αυτοκτονίας και λιγότερες περιπτώσεις δυσαρέσκειας του σώματος, κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, χρήση ουσιών, και ανθυγιεινού βάρους. 

· Τα κορίτσια με συμμετέχοντες πατέρες, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να παραμείνουν στο σχολείο. 

· Η αυτοεκτίμηση μιας κόρης διαβλέπεται καλύτερα από την φυσική αγάπη του πατέρα της. 

· Τα κορίτσια με πατρικό πρότυπο, αισθάνονται πιο ασφαλείς, έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, είναι πιο πιθανό να επιτύχουν στο πανεπιστήμιο, και είναι λιγότερο πιθανό να αποτύχουν στο πανεπιστήμιο. 

· Τα κορίτσια με πατέρες που εμπλέκονται στη ζωή τους, έχουν υψηλότερες ποσοτικές και λεκτικές δεξιότητες και υψηλότερες πνευματικές λειτουργίες. 

· Οι πατέρες βοηθούν τις κόρες να γίνει πιο ικανές, να προσανατολίζονται, και πιο επιτυχημένες. 

· Τα κορίτσια με εμπλεκόμενους πατέρες, έχουν χαμηλότερα ποσοστά εγκυμοσύνης εφήβων. Τα έφηβα κορίτσια που ζουν και με τους δύο γονείς, είναι τρεις φορές λιγότερο πιθανό, να χάσουν την παρθενιά τους πριν από τα δεκαέξι τους. 

· 76 % των εφήβων κοριτσιών είπαν ότι οι πατέρες τους επηρέασαν τις αποφάσεις τους σχετικά με το αν θα πρέπει να γίνουν σεξουαλικά ενεργές. 

· Τα κορίτσια που ζούσαν μαζί με τις μητέρες και τους πατέρες τους (σε αντίθεση με αυτά που ζούσαν μόνο με τις μητέρες) έχουν σημαντικά λιγότερες αναπτυξιακές καθυστέρησεις, και λιγότερες μαθησιακές διαταραχές, συναισθηματικές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς. 

· Τα κορίτσια που ζουν μόνο με τις μητέρες τους, έχουν σημαντικά μικρότερη ικανότητα να ελέγχουν τις παρορμήσεις, καθυστέρηση της ικανοποίησης, και να έχουν μια ασθενέστερη αίσθηση της συνείδησης ή για το σωστό και το λάθος. 

Η συμμετοχή ενός πατέρα στη ζωή της κόρης έχει μεγάλη επίδραση στη σεξουαλική της δραστηριότητα, όπως αντικατοπτρίζεται στις πληροφορίες πάνω. 

Τα κορίτσια που δεν παίρνουν την αρσενική προσοχή και την αγάπη από τους πατέρες τους, θα στρέφονται συχνά προς οποιοδήποτε αρσενικό φύλο για να καλύψει αυτό το κενό και την ανάγκη. Διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για να γίνουν σεξουαλικά ενεργές σε νεαρότερη ηλικία και να μείνουν έγκυες. Επίσης, είναι περισσότερο σε κίνδυνο ότι θα συμμετάσχουν σε μια καταχρηστική σχέση. 

Η σχέση ενός πατέρα με την κόρη του, θα καθορίσει συχνά το είδος των σχέσεων που επιλέγει. 

Οι πατέρες, επίσης επηρεάζουν όταν οι κόρες τους αρχίζουν την εφηβεία. 

Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Science Daily με τίτλο "Father-Daughter Relationship Crucial to When Girls Enter Puberty, Researchers Say", είπε για μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Vanderbilt. Οι ερευνητές είπαν "Η μελέτη εξέτασε 173 κορίτσια και τις οικογένειές τους από τη στιγμή που τα κορίτσια ήταν στην προ-νηπιαγωγείο ηλικια έως ότου ήταν στην έβδομη τάξη". 

"Τα κορίτσια που είχαν στενές, θετικές σχέσεις με τους γονείς τους κατά τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής έτειναν να παρουσιάζουν σχετικά αργά την εφηβεία, σε σύγκριση με τα κορίτσια που είχαν πιο μακρινές σχέσεις με τους γονείς τους. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ποιότητα των πατέρων στην εμπλοκή με τις κόρες ήταν το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του πρώιμου οικογενειακού περιβάλλον σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα των κοριτσιών στην εφηβεία". 

"Τα κορίτσια που μπήκαν στην εφηβεία αργότερα, γενικά είχαν πατέρες που συμμετείχαν ενεργά στην παροχή φροντίδας. Είχαν πατέρες που ήταν υποστηρικτικοί στις μητέρες των κοριτσιών. Και είχαν θετικές σχέσεις με τις μητέρες τους. Αλλά είναι « η συμμετοχή τους, παρά των μητέρων» των πατέρων, η οποία φαίνεται να είναι υψίστης σημασίας για τον χρόνο της ανάπτυξης των κοριτσιών". 

Οι πατέρες βοηθούν επίσης να χτίσουν την αυτοπεποίθηση στις κόρες τους. 

Τα κορίτσια μαθαίνουν να θεωρούν τους εαυτούς τους, με τον τρόπο που οι πατέρες τους θεωρούν. Αν τους δίνεται αγάπη και θετική προσοχή, αισθάνονται μια αίσθηση της εκτίμησης. Αλλά εάν αγνοούνται, αντιμετωπίζονται σκληρά και ποτέ δεν τους δόθηκε μια θετική γνώμη, είναι δύσκολο για αυτά να αισθάνονται καλά για τον εαυτό τους. 

Οι τρυφεροί πατέρες παρέχουν τη σταθερότητα και την ηθική καθοδήγηση στο σπίτι. 

Αυτοί ενδιαφέρονται αρκετά για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση στις κόρες τους μέσα από τα δύσκολα εφηβικά τους χρόνια. Οι στατιστικές δείχνουν ότι η συμμετοχή τους πραγματικά κάνει τη διαφορά στον τομέα των εφηβικών κυήσεων, κατάχρηση ουσιών, και την ακαδημαϊκή επιτυχία. 

Ένας πατέρας μπορεί επίσης να επηρεάσει την αντίληψη της κόρης για τον Θεό. 

Αν έχει την αγάπη, την φροντίδα, ενός συμμετέχων πατέρα, θα δει πιο εύκολα τον Θεό σαν στοργικό Πατέρα. Αλλά εάν ο πατέρας της είναι υπερβολικά αυστηρός, κρύος και απόμακρος, αυτή μπορεί επίσης να δει τον Θεό με αυτόν τον τρόπο. Είναι δύσκολο να δούμε τον Θεό ως στοργικό πατέρα, όταν δεν ξέρεις τι είναι ένας στοργικός πατέρας. 

Ένας πατέρας είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή της κόρης. 

Σύμφωνα με την Meg Meeker στο "Strong Fathers, Strong Daughters", έχει αντιμετωπίσει πατέρες λέγοντάς τους πώς αυτοί επηρεάζουν τις κόρες τους, 

"Όταν είναι είκοσι πέντε, θα ταξινομούν διανοητικά τον φίλο ή τον σύζυγό της, με εσένα. Όταν είναι τριάντα πέντε ετών, ο αριθμός των παιδιών που έχει, θα επηρεαστεί από την ζωή μαζί σας. Τα ρούχα που φοράει, θα αντανακλούν κάτι για σας. Ακόμη και όταν είναι εβδομήντα πέντε, πώς αντιμετωπίζει το μέλλον της, θα εξαρτηθεί από κάποια μακρινή ανάμνηση του χρόνου που περάσατε μαζί. Είτε πρόκειται για καλές ή επώδυνες, οι ώρες και τα χρόνια που περάσατε μαζί της - ή δεν περάσατε μαζί της - καθορίζουν το ποια είναι". 

Θα υπάρξουν και άλλοι σημαντικοί άντρες στη ζωή ενός κοριτσιού, αλλά η επιρροή του πατέρα της θα διαρκέσει ολόκληρη τη ζωή της. 

Αν είστε ένας πατέρας και νιώθετε την μεγάλη ευθύνη της ανατροφής μιας κόρης, να ξέρετε ότι είστε η θετική αρσενική επιρροή στη ζωή της. Η Αγάπη, η καθοδήγηση, η προστασία, και να είναι είστε εκεί για εκείνη. Να είστε το είδος του άνδρα που ελπίζετε ότι θα παντρευτεί μία ημέρα. Η σχέση σας μαζί της έχει εκτεταμένες συνέπειες. Βοηθήστε την να γίνει η αξιόλογη γυναίκα που σχεδιάστηκε για να είναι!

Πηγή

28 Χρυσοί Κανόνες για τους μπαμπάδες με γιους.

1. Η αγάπη στην μητέρα του. 

Θα μάθει να αγαπάει όπως εσείς αγαπάτε, και να μισεί όπως μισείτε. Οπότε, επιλέξτε την αγάπη και για τους δυο σας. Αφιερώστε τον εαυτό σας σε αυτό. Αγαπήστε με όλη σας την καρδιά και εκφράστε την αγάπη σας κάθε μέρα. Στη συνέχεια, κάποια μέρα στο μέλλον, θα δείτε τον τρόπο που ο γιος σας αγαπάει τη δική του γυναίκα και θα ξέρετε ότι παίξατε ρόλο σε αυτό.

2. Αφήστε τον να οδηγήσει. 

Κάθε παιδί θυμάται την πρώτη φορά που οδήγησε στην αγκαλιά του μπαμπά. Για μια στιγμή, θα πιστέψει ότι απλά είναι όμοιος με εσάς.

3. Διδάξτε του να είναι επιλεκτικός. 

Ειδικά όταν πρόκειται για τις γυναίκες και το φαγητό. Διδάξτε του να μην επαναπαύεται.

4. Πηγαίντε τον σε ένα αθλητικό ματς. 

Δεν υπάρχει κάτι το καλύτερο από το να μοιράζεσαι μια ηλιόλουστη ημέρα με hot dog και ποδόσφαιρο, με τον πατέρα σου.

5. Αγάπη με γενναιότητα. 

Τα αγόρια έχουν αυτή την προκατάληψη της έννοιας ότι πρέπει να είναι σκληρά. Όταν είναι μικρά, θα εκφράσουν πλήρως και αθώα την αγάπη τους. Καθώς μεγαλώνουν, θα κρύψουν τα συναισθήματά τους. Διδάξτε του να είναι ένας άνδρας που μπορεί να αγκαλιάσει. Χρειάζεται θάρρος για έναν άνδρα να δείξει την αγάπη: να τον διδάξετε να είναι θαρραλέος.

6. Συζητήστε για το σεξ. 

Μερικές φορές, τα αγόρια πρέπει να γνωρίζουν ότι όλοι οι άνδρες δημιουργούνται ίσοι.

7. Διδάξτε του να είναι άνδρας με τους άνδρες. 

Δείξτε του πώς να είναι γενναίος και σκληρός με τους άνδρες. Στη συνέχεια, υπενθυμίστε του στην επιστροφή για το σπίτι, ότι δεν πειράζει αν κλάψει.

8. Μοιραστείτε μυστικά μαζί του. 

Επικοινωνήστε. Συζητήστε. Συζητήστε για οτιδήποτε. Αφήστε τον να σας πει για τα κορίτσια, τους φίλους, το σχολείο. Ακούστε. Κάντε ερωτήσεις. Μοιραστείτε τα όνειρα, τις ελπίδες, τις ανησυχίες. Δεν είναι μόνο ο γιος σας, δεν είστε μόνο ο πατέρας του. Είστε ο φίλος του επίσης.

9. Διδάξτε του τρόπους. 

Επειδή μερικές φορές θα πρέπει να είστε ο πατέρας του και όχι μόνο ο φίλος του. Ο κόσμος είναι καλύτερος, όταν χρησιμοποιούμε ευγενικές λέξεις και χαμόγελα.

10. Διδάξτε του, πότε πρέπει να σταθεί στο ύψος του και πότε πρέπει να αποχωρήσει. 

Θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν πρέπει να ρίξει γροθιές για να αποδείξει ότι έχει δίκιο. Δεν μπορεί πάντα να έχει δίκιο. Βεβαιωθείτε ότι ξέρει πώς να απαιτήσει σεβασμό, και πότε το αξίζει. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αντεπιτεθεί με γροθιές ή λέξεις, γιατί μερικές φορές θα πει περισσότερα με τη σιωπή του.

11. Διδάξτε του να επιλέγει τις "μάχες" του. 

Βεβαιωθείτε ότι ο ίδιος γνωρίζει για ποιες "μάχες" αξίζει να αγωνιστεί - όπως για την οικογένεια ή την αγαπημένη του ποδοσφαιρική ομάδα. Υπενθυμίστε του ότι οι άνθρωποι μπορούν να είναι κακοί και δυσάρεστοι από ζήλεια ή άλλους προσωπικούς λόγους. Βοηθήστε τον να καταλάβει πότε πρέπει να κλείσει το στόμα του και να αποχωρήσει. Διδάξτε του να είναι ένα καλύτερο άτομο.

12. Αφήστε τον να χορέψει στο ρυθμό του. 

Χορέψτε μαζί του στο δικό σας ρυθμό. Διδάξτε του ότι υπάρχουν στιγμές που δεν πειράζει να κάνει χαζομάρες.

13. Μοιραστείτε τη μουσική. 

Μυήστε τον στα είδη της μουσικής. Δημιουργήστε ένα ροκ συγκρότημα με ξύλινα όργανα, μοιραστείτε μαζί του τα ακουστικά σας, ή τις μουσικές προτιμήσεις σας στο αυτοκίνητο. Δημιουργήστε ένα soundtrack για τη ζωή σας μαζί.

14. Αφήστε τον να κερδίσει. 

Μερικές φορές πρέπει να γνωρίζει ότι τα σπουδαία πράγματα είναι πιθανά.

15. Διδάξτε τον για την οικογένεια. 

Αφήστε τον να γνωρίζει ότι για την οικογένεια πάντα αξίζει να αγωνιζόμαστε. Για την οικογένεια πάντα αξίζει να σταθούμε όρθιοι. Στο τέλος της ημέρας, έχει εσάς για να τον στηρίζετε και να προσεύχεστε στον Θεό ότι έχετε ο ένας τον άλλον.

16. Ο πατέρας του. 

Το να είστε ο πατέρας του, είναι αναμφίβολα ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά σας. Μοιραστείτε μαζί του τις χαρές της πατρότητας, έτσι μια μέρα θα θέλει πάρα πολύ να γίνει κι αυτός πατέρας. Υπενθυμίστε του ξανά και ξανά με τις λέξεις και τα φιλιά σας ότι κανείς δεν θα τον αγαπήσει ποτέ όσο εσείς.

17. Ακούστε τον. 

Αν δεν ακούτε τα μικρά πράγματα τώρα, δεν θα μοιραστεί τα μεγάλα πράγματα αργότερα.

18. Αφήστε τον να προσπαθήσει να φορέσει τα παπούτσια σας. 

Ακόμα κι αν είναι παλιά και δύσοσμα. Αφήστε τον να βάλει τα μικρά πόδια του μέσα και να φανταστεί ότι κι ο ίδιος, όπως ελπίζει, θα έρθει κάποια μέρα που θα μπορεί να τα φορέσει. Και σίγουρα θα έρθει εκείνη η μέρα.

19. Δώστε του μεγάλες αγκαλιές. 

Το είδος της αγκαλιάς που συμπιέζει τα σωθικά του και τον κάνει να γελάει. Το είδος της αγκαλιάς που μόνο ο μπαμπάς μπορεί να δώσει.

20.  Μπανιαρίστε τον. 

Επειδή κι εσείς μπορείτε να το κάνετε, η μαμά δεν μπορεί να κάνει τα πάντα.

21. Διδάξτε τον πώς να κατουράει όρθια. 

Αφήστε τον να κατουρήσει έξω - όπως είναι η χαρά του να είσαι άνδρας. Η μαμά δεν μπορεί να διδάξει αυτό το "ταλέντο", έτσι.. κάποιος πρέπει να του το μάθει.

22. Γνωρίστε τις απαντήσεις. 

Θα υποθέσει ότι τις γνωρίζετε. Αν δεν τις ξέρετε, υποκριθείτε ότι τις γνωρίζετε και μάθετε τις αργότερα.

23. Πετάξτε τον ψηλά. 

Επειδή τα μικρά αγόρια αγαπούν να βλέπουν τη δύναμη του πατέρα τους. Πετάξτε τον επάνω στον αέρα, έτσι ώστε να ξέρει ότι θα είστε πάντα εκεί για να τον πιάσετε στην επιστροφή του προς τα κάτω.

24. Ρωτήστε την μητέρα του. 

Θα έρθει σε σας με ερωτήσεις που δεν θα θέλει πάντα να ρωτήσει τη μητέρα του, για τα κορίτσια και για την αγάπη. Ρωτήστε την ούτως ή άλλως, θα γνωρίζει τις απαντήσεις.

25. Δείξτε του αγάπη, όπως θα δείχνατε σε μια κόρη. 

Τα μικρά κορίτσια δεν είναι τα μόνα, που χρειάζονται αγκαλιές και φιλιά. Η αγάπη είναι το φωτεινότερο χρώμα των συναισθημάτων. Είναι μαζί η ευτυχία και η ουδετερότητα του φύλου.

26. Κάντε μια μεγάλη κοιλιά. 

Επειδή κάθε παιδί θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να ακουμπήσει το κεφάλι του στο απόλυτο απαλό μαξιλάρι που υπάρχει. Η κοιλιά του μπαμπά είναι το καλύτερο μέρος για να ξεκουραστεί.

27. Μην του πεις "κάνε". 

Ο Αμερικανός εφευρέτης Charles F. Kettering είπε κάποτε: "Κάθε πατέρας πρέπει να θυμάται ότι μια μέρα ο γιος του θα ακολουθήσει το παράδειγμά του, αντί της συμβουλής του". Να είστε ένα καλό παράδειγμα.

28. Ο ήρωας του. 

Είστε ούτως ή άλλως. Για τον ίδιο, έχετε τη δύναμη του Batman, την ταχύτητα του Spiderman και τον εγκέφαλο του Ironman. Μην τον απογοητεύσετε. Αποδείξτε του ότι ο μπαμπάς του είναι ο μεγαλύτερος σούπερ ήρωας όλων. Μόνο ο μπαμπάς μπορεί να σώσει την ημέρα.

Κι όπως είναι γνωστό σε όλους .... οι Καλοί Μπαμπάδες, κάνουν Καλούς Γιους.

Πηγή: ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Έχουν πλέον αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία, οι επιβλαβείς συνέπειες για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτι χωρίς πατέρα.

* Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια με απουσία του πατέρα έχουν:

  • 15,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν διαταραχές συμπεριφοράς

  • 4,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν

  • 6,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να γίνουν μητέρες στην εφηβεία

  • 24,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να φύγουν από το σπίτι

  • 6,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να κλειστούν σε που δημόσια ιδρύματα

  • 10,8 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βιασμό

  • 6,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το σχολείο

  • 15,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή, ενώ είναι έφηβοι

  • Το 73 % των εφήβων δολοφόνων προέρχονται από σπίτι μου μεγαλώνουν μόνο με τη μητέρα

** Οι κόρες που ζουν σε σπίτια μόνο με την μητέρα έχουν 92 % περισσότερες πιθανότητες να πάρουν διαζύγιο. 

Έτσι η κάθε μητέρα που εμποδίζει την κόρη της από το να δει τον μπαμπά της εγγυάται σχεδόν στην κόρη της, ότι θα χωρίσει και θα έχει προβλήματα στη ζωή της με τους άνδρες. 

Δεν μαθαίνουν να κατανοούν τους άνδρες, όταν δεν έχουν ένα πατέρα και μπορεί να γίνουν επιπόλαιες, ανεύθυνες και φοβικές με τους άνδρες ή σε άλλες εμπειρίες κι άλλα προβλήματα.

Το καθαρό αποτέλεσμα και συμπέρασμα είναι ότι: Βλάπτουν μια ολόκληρη γενιά παιδιών για το οικονομικό όφελος των δικηγόρων και των δικαστών.

* Τα περισσότερα στατιστικά στοιχεία από μια έκθεση του 1999 από το Department of Health and Human Services. 

** Δείτε το βιβλίο Father and Child Reunion για περισσότερες επιστημονικές μελέτες και την απόδειξη. Δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη που δείχνει ότι η αποκλειστική επιμέλεια είναι καλή για τα παιδιά. Είναι σαφώς επιβλαβείς σχεδόν σε κάθε περίπτωση (ακόμα κι όταν ένας γονιός δεν είναι σωματικά κακοποιητικός).

Περισσότερα στατιστικά για την απουσία του πατέρα.

Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς.

Είναι γεγονός ! 

Ορίστε το γιατί:

     · 63 % των αυτοκτονιών των νέων είναι από σπίτια χωρίς πατέρα. (Πηγή: US D.H.H.S., Bureau of the Census).

     · 90 % του συνόλου των αστέγων και των εξαφανισμένων, είναι παιδιά από σπίτια χωρίς πατέρα.

   · 85 % του συνόλου των παιδιών που εμφανίζουν διαταραχές συμπεριφοράς προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα. (Πηγή: Center for Disease Control) .

   · Το 80 % των βιαστών υποκινούνται από τον εκτοπισμό του θυμού τους ότι προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα. (Πηγή: Criminal Justice and Behavior, Vol . 14, σελ. 403 - 26) .

   · 71 % του συνόλου που εγκαταλείπουν το γυμνάσιο σχολείο προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα σπίτια. (Πηγή: National Principals Assoc. Report on the State of High Schools).

  · 85 % του συνόλου των νέων που είναι στις φυλακές, μεγάλωσαν σε ένα σπίτι χωρίς πατέρα. (Πηγή: Fulton County Georgia jail populations, Texas Dept. Of Corrections, 1992).

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα παιδιά που προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα έχουν:

     · 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν

     · 32 φορές περισσότερες πιθανότητες να το σκάσουν

     · 20 φορές πιο πιθανό να έχουν διαταραχές στην συμπεριφορά

     · 14 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βιασμό

     · 9 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρατήσουν το γυμνάσιο

     · 20 φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή

Συνολικά, οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά των γονέων που έχουν Κοινή Επιμέλεια προσαρμόζονται καλύτερα από ότι τα παιδιά που ο ένας γονέας έχει την Αποκλειστική Επιμέλεια, για κάθε ένα από τα ακόλουθα μέτρα: σε γενική αναπροσαρμογή, ​στις ​Οικογενειακές σχέσεις, στην Αυτοεκτίμηση, στην Συναισθηματική προσαρμογή, στην προσαρμογή των συμπεριφορών, και στην προσαρμογή του διαζυγίου.

Ένα άλλο πλεονέκτημα της Κοινής Επιμέλειας είναι ότι βελτιώνει την οικονομική υποστήριξη του παιδιού. 

Οι ερευνητές έχουν βρει μια θετική συσχέτιση μεταξύ της συχνότητας των επαφών ενός γονέα με ένα παιδί και την καταβολή της διατροφής του παιδιού. Δηλαδή, όσο πιο συχνός, τακτικός και ευέλικτος είναι ο χρόνος που ένας γονέας έχει τη δυνατότητα να περάσει με το παιδί του, τόσο πιο πιθανό είναι να ανταποκριθεί στην υποχρέωσή της καταβολής της διατροφής του παιδιού στο ακέραιο και στην ώρα της. 

Από την άποψη της εθελοντικής συμμόρφωσης, οι πατέρες που έχουν μικρή ή καθόλου επικοινωνία με τα παιδιά τους μετά από ένα διαζύγιο, πληρώνουν μόνο περίπου το 34% της διατροφής του παιδιού τους, ενώ οι πατέρες με τακτική επικοινωνία πληρώνουν το 85% ή περισσότερο από ότι έχει οριστεί.

Πηγή: Bausermen Study on Joint Custody, 

New Hampshire Report On Child Support and Custody

Παιδιά και Single μητέρες

Τι γνωρίζουμε για τις μονογονεϊκές οικογένειες αποτελούμενες από μητέρες.

Είτε πρόκειται για αποτέλεσμα βίας είτε όχι, τα παιδιά που ζούνε με Single μητέρες, δεν τα πάνε καλά στην κοινωνία. Συνηθιζόταν αυτά τα παιδιά να είναι η "εξαίρεση". Τώρα έχουν γίνει ο "κανόνας" και σταδιακά χειροτερεύει. 

Κι αυτό δεν είναι παιδική κακοποίηση;

1. Τα παιδιά από οικογένειες με μια single - μητέρα είναι 2,21 φορές (221 %) πιο πιθανό να έχουν ένα ή περισσότερα, συνολικά προβλήματα από ότι εκείνα που προέρχονται από οικογένειες με δύο γονείς, δύο φορές πιο πιθανό να έχουν μια συναισθηματική διαταραχή κ.λ.π.

2. Σταθμισμένες προβλέψεις αντικατοπτρίζουν τον εθνικό πληθυσμό των παιδιών.

3. Δεδομένα για τα στοιχεία τόσο σχολιασμένα ισχύουν για ηλικίες από 6 - 11 ετών μόνο. Όλα τα άλλα στοιχεία του πίνακα ισχύουν για παιδιά ηλικίας 4 - 11 ετών.

Δείτε τον Πίνακα

Children and Single Moms WHAT WE KNOW ABOUT CHILDREN FROM SINGLE-MOTHER FAMILIES Whether it is caused by violence or not, children living with single moms don't do well in our society. It used to be the exception.  Now it is becoming the rule and progressively worse.  Is that not child abuse too?   Single-Mother Family Two Parent Family Relative Odds1 Problem % (n)2 % (n)2 Hyperactivity 15.6 (69,480) 9.6 (221,573) 1.74 Conduct disorder 17.2 (73,659) 8.1 (180,786) 2.36 Emotional disorder 15.0 (67,205) 7.5 (173,714) 2.18 One or more behaviour problems 31.7 (137,460) 18.7 (418,894) 2.02 Repeated a grade 3 11.2 (36,288) 4.7 (78,026) 2.56 Current school problems 3 5.8 (18,862) 2.7 (46,120) 2.22 Social impairment 6.1 (25,105) 2.5 (51,344) 2.53 One or more total problems 3 40.6 (128,895) 23.6 (381,715) 2.21 Children from single-mother families are 2.21 times (221%) as likely to have one or more total problems than those from two-parent families, twice as likely to have an emotional disorder, etc. (The probability of this being due to chance is smaller than 1 in 1,000) Weighted projections to reflect national population of children. Data for items so annotated apply for 6- to 11-year-olds only. All other data in the table apply to 4- to 11-year olds. [Source: GROWING UP IN CANADA, National Longitudinal Survey of Children and Youth (Human Resources Development Canada, Statistics Canada, Catalogue no. 89-550-MPE, no.1, November 1996, p. 91) Available from StatCan. It is only available in hard copy. $25 +GST)]

Ακόμη ένα τρανταχτό παράδειγμα:

Το 85% των ψηφοφόρων στην πολιτεία της Μασαχουσέτης ψήφισαν ΝΑΙ στην ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

1. Το 2003, 20.952 Αιτήσεις Διαζυγίων κατατέθηκαν στα Δικαστήρια της Μασαχουσέτης.

2. Στη Μασαχουσέτη πάνω από 40.000 Δικαστικές Απαγορευτικές Διαταγές (κατά του πατέρα) εκδίδονται κάθε χρόνο! 33 φορές περισσότερο από ότι στην πολιτεία της Βιρτζίνια που έχει παρόμοιο πληθυσμό!

3. Αυτό έχει γίνει μια βιομηχανία τεράστιου κέρδους για τους δικηγόρους και πολλούς άλλους. 

Όλα αυτά καθοδηγούνται από την απληστία και την επιθυμία για εξουσία των ομάδων ειδικών συμφερόντων, όπως είναι, οι δικηγόροι και οι ριζοσπαστικές φεμινίστριες που ωθούν σε μονόδρομο τους ισχύοντες νόμους.

Ισχυρισμοί για οικογενειακή βία είναι το στρατηγικό "όπλο" που επιλέγουν σε υποθέσεις διαζυγίου. Οι δικηγόροι και οι σύμβουλοι στα καταφύγια των γυναικών, το αποκαλούν «Η ασημένια σφαίρα». 

Οι Ψευδείς Ισχυρισμοί Κακοποίησης λειτουργούν αποτελεσματικά στην απομάκρυνση των ανδρών από τις οικογένειές τους χωρίς τη δέουσα διαδικασία. Ο αντίκτυπος, της κατάργησης των πατέρων, στα παιδιά μας είναι τρομακτικός.

4. Η Μασαχουσέτη έχει τη μεγαλύτερη σε καθορισμό ποσού διατροφής των παιδιών σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, στο περίπου 40% μετά από φόρους. Συχνά είναι πολλαπλάσιο από το πραγματικό κόστος διαβίωσης του παιδιού. Η υψηλή διατροφή του παιδιού προκαλεί ομοσπονδιακές μίζες και γεμίζει τα ταμεία των δικαστηρίων.

5. Οι περισσότεροι πατέρες αγαπούν και φροντίζουν για τα παιδιά τους και η συντριπτική πλειοψηφία πληρώνει την διατροφή του παιδιού, όπως τους έχουν διατάξει, αν και συχνά είναι τα ποσά είναι επαχθείς και αναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ